Ο δικός μου Δεκέμβρης 2008

                             Θυμάμαι ότι στις 6 Δεκεμβρίου του 2008, Σάββατο, ήμουν βράδυ έξω με φίλους στα Εξάρχεια για να πιούμε ένα ποτό στην υγειά ενός καλού μας φίλου, Νίκου, λόγω της ονομαστικής του εορτής. Είχα έρθει στην Ελλάδα για λίγες μέρες διακοπών και ανυπομονούσα να δω την οικογένειά μου και τους φίλους μου. Περιμέναμε μια φίλη μας να έρθει από Δάφνη για πολλή ώρα, ώσπου μας πέρνει τηλέφωνο, λέγοντας μας ότι έχει κολλήσει στην κίνηση και δεν υπάρχει περίπτωση να καταφέρει να έρθει, οπότε και γύρισε πίσω. Ύστερα είδαμε κόσμο να περνάει απ' έξω από το μπαρ συντεταγμένος σε πορεία. Μετά από λίγο μάθαμε ότι μπάτσος είχε σκοτώσει εν ψυχρώ 16χρονο* μαθητή, τον Αλέξανδρο Γρηγορόπουλο... 

                                Την επόμενη μέρα παρακολουθώντας τις ειδήσεις κατάλαβα ακριβώς τι είχε συμβεί. Σταμάτησα να σκέφτομαι οτιδήποτε άλλο, και ένιωσα μια οργή να με πνίγει. Τη Δευτέρα, 8 Δεκεμβρίου την πέρασα όλη στο δρόμο. Είδα παιδιά 15 χρονών στο Σύνταγμα να πετάνε ότι βρίσκανε στους μπάτσους και να τους βρίζουν χυδαία, ενώ οι γονείς τους τα έπαιρναν τηλέφωνο για να τα συγχαρούν αλλά και γιατί ανησυχούσαν - λογικό ήταν. Σε μια δόση είδα να πετάνε και μπάλες από το Χριστουγεννιάτικο δέντρο στα ΜΑΤ. Ταυτόχρονα οι μπάτσοι δεν είχαν κανένα δισταγμό να σε βρίσουν, να σε χτυπήσουν, να συλλάβουν παιδιά, να τρομοκρατήσουν. Έπιασαν ένα παιδί 5 μαζί, χωρίς λόγο, και τους είπα: "Τι κάνετε ρε; Αφήστε το παιδί;" Απάντηση ΜΑΤατζή: "Εσύ, άντε γαμήσου!" Δεν ένιωθαν καμιά ντροπή για το έγκλημα του συναδέλφου τους. 

                                Το ίδιο βράδυ μαζευτήκαμε στα προπύλαια χιλιάδες κόσμου, από ΣΥΡΙΖΑ και απλούς πολίτες μέχρι αναρχικούς και μαθητές. Εκείνο το βράδυ έγινε μια πραγματικά επαναστατική διαδικασία. Για πρώτη φορά μπροστά στα μάτια μου γινόταν κάτι μαγικό που δε μπορούσα να το συλλάβω απόλυτα εκείνη τη στιγμή. Κόσμος έσπαγε τράπεζες, έκλεβε κινητά από τη Vodafone, εφοδιαζόταν με πολεμοφόδια και...σπαθιά (!) και έβαλε φωτιά στο Χριστουγεννιάτικο δέντρο! Τι μεγαλειώδης απάντηση σε μια δολοφονία! Σα να λέγαμε με τον πιο ηχηρό τρόπο: "Όχι μόνο δε θα σας περάσει, αλλά θα σας γυρίσει μπούμερανγκ αυτό που κάνατε" στο σύστημα. 

                               Τις ίδιες στιγμές, τα μέλη του ΣΥΡΙΖΑ που ήταν εκεί δεν έκαναν στην ουσία απολύτως τίποτα - το γνωστό και έτσι και γιουβέτσι τους, σε αποθέωση... Καταρχήν, ενώ έβλεπαν το χαμό που γινόταν, δεν έκαναν κάτι για να το σταματήσουν, μόνο κάποιοι εξέφρασαν μια χλιαρή αποδοκιμασία και προσπάθησαν να κάνουν μια περιφρούρηση της...πλάκας. Φυσικά ούτε λόγος για να συμμετέχουν ενεργά όμως σε όλο αυτό. Ούτε 1 ΣΥΡΙΖαίος δεν πέταξε ούτε μία πέτρα. Καλά έλεγε το παλιό ανέκδοτο ότι τα μέλη του ΣΥΡΙΖΑ θα κάνουν επεισόδια μετά...την επανάσταση! 

                               Το ίδιο βράδυ, μερικές ώρες αργότερα, γύρισα σπίτι λουσμένος στα χημικά και άναψα τηλεόραση να δω αντιδράσεις. Ο Παυλόπουλος και η κυβέρνηση γενικότερα, ανήμποροι...Ο Σουφλιάς να κάνει παρακλήσεις περί δημοκρατίας και περιουσίας...pathetic... Οι ΠΑΣΟΚοι να κάνουν... μνημόσυνα με κεριά στο Περιστέρι, το ΚΚΕ άφαντο, και οι δημοσιογράφοι να μην ξέρουν τι να πουν...Να καταδικάσουν τα επεισόδια, ή να εκτονώσουν την κατάσταση;

                                    Ο ΣΥΡΙΖΑ όμως, παρ' ότι δεν είχε λάβει μέρος στα επεισόδια, αποφάσισε να υπερασπιστεί την...οργή των νέων - στα λόγια βέβαια... Πόση διπροσωπία... Μια κλασική συμπεριφορά αυτού του χώρου, όπου ούτε είμαστε υπέρ ούτε κατά των επεισοδίων... Δε λέμε καθαρά τι θέλουμε, κι έτσι είμαστε και με τον αστυφύλαξ και με το χωροφύλαξ... Σε εκείνη τη στιγμή η κυβέρνηση παρέπεε. Θα μπορούσαν όλες οι αριστερές και επαναστατικές δυνάμεις να αναλάβουν την ευθύνη τους και να γίνει μια πραγματική εξέγερση, μια εξέγερση που θα μπορούσε να καταλύσει την αστική δημοκρατία και το ελληνικό κράτος και να χτίσει κάτι καινούριο και περήφανο. Η στάση όμως των κομμάτων της αριστεράς ήταν χαρακτηριστική. Το ΚΚΕ όπως πάντα ήταν αντεπαναστατικό - ίσως σε 60 χρόνια να αναθεωρήσει λέγοντας ότι έκανε λάθος - και ο ΣΥΡΙΖΑ αποφάσισε...να μην αποφασίσει τίποτα...και κάνω μεγαλύτερη κριτική στο ΣΥΡΙΖΑ γιατί τον πίστευα πραγματικά και τον στήριζα για χρόνια στην πράξη. 

                                     Χάθηκε μια πολύ σημαντική ευκαιρία τότε για να υπάρξει μια πραγματική αλλαγή στην Ελλάδα, ίσως επιπέδου Πολυτεχνείου 1973. Τα γεγονότα του Δεκέμβρη με έκαναν να καταλάβω ότι για να φέρεις την επανάσταση δεν πρέπει να είσαι στην αριστερά του βολέματος, της μεταρρύθμισης, του οπορτουνισμού. Από τότε, πιστεύω ότι δεν έχω να περιμένω τίποτα από αυτούς. Το ίδιο συμβουλεύω να κάνετε κι εσείς . 

                              Αύριο είναι η πρώτη επέτειος στην οποία δε θα είμαι στην Αθήνα. Εύχομαι όμως και προτρέπω όλους τους ανθρώπους στην Αθήνα που βράζει το αίμα τους να πάνε έξω και να αφήσουν το θυμικό τους ελεύθερο. Άλλωστε, κάθε χρόνο αυτές οι μέρες πρέπει να είναι του Αλ

*Πολλές ώρες μετά τη δολοφονία, έγινε γνωστό ότι ο Αλέξανδρος Γρηγορόπουλος ήταν τελικά 15 χρονών όταν εκτελέστηκε, και όχι 16